Het verdient niets, je wordt na je gevoel niet gelezen, je wordt niet serieus genomen, pas na je dood merk je iets van waardering. Maar dat geldt alleen voor de besten.

Laatst had ik een column geschreven over RiverStone ( www.vromtotaal.nl ). Volgens mij was ie leuk en spitsvondig, dit alles volgens de objectiviteit van ‘wij van WC-eend vinden WC-eend het beste voor uw WC'. Geen enkele reactie!

Terwijl er toch alles inzat van het BNP, waarmee wij nog steeds de voorspoed van een land meten tegenover het BNG, waarin het Geluk de maatstaf is, via Arnold Heertje die nog een lang leven wordt toegewenst zodat er ten minste nog 1 econoom is die het waardevol vindt dat RiverStone groen wordt of een mooie oude rode steenfabriek, tot de VVD als aanhanger van het volksplebeciet en behartiger van de diertjes en de plantjes.

Als RiverStone niet doorgaat vind ik dat persoonlijk jammer voor de westerling, die hier dan niet zijn droomplekje, voor een flink prijsje weliswaar, minimaal 350000 euro, zal kunnen vinden. Met alle faciliteiten, zoals wellnesscentre, wandelpromenade, jachthaventje, restaurantje, u kent het wel oeroude Nederlandse gezelligheid. Met feestjes, eens in de zoveel tijd vuurwerk, cafetjes en wat iets meer zij.

Wat je niet allemaal voor moois kunt doen met uiterwaarden! Gezellig wonen, midden in de Natuur!

 

Helaas, het mag niet. Het gebied ligt in het Nationaal Landschap, daar mag je niet zo-maar voor de Happy Few, uit het westen, iets groots of zelfs iets minder groots, uit de grond stampen. Ook niet als ’s werelds beste architecten de handen ineen slaan. Dat geen enkele gemeente die in het Nationaal Landschap de Veluwe ligt, zich aan die nationale wetgeving houdt, betekent niet dat het op ene mag, ook niet als zelfs de provincie slaapt! Dat zou hetzelfde zijn als dat wanneer elke garage of bank je oplicht, het vervolgens ook een goed gebruik is dat gestimuleerd moet worden.

 

Politiek is een lastig vak in een mijnenveld van belangen, Nimby gedrag en soms ogenschijnlijke willekeur. Als politieke partij is het moeilijk je blazoen volledig schoon te houden. Dat geldt ook en misschien wel juist voor GroenLinks. Veel van de waarden waar we voor staan worden toegedicht aan het geite wollen sokken collectief. En dan heb ik bijna automatische de neiging om te zeggen: van weleer.

We leven nu in een maakbare wereld van groot, groter, grootst,  en rood, roder, roodst, over enige jaren rijden we van Duitsland naar Arnhem en zien geen bomen meer, maar rijen bedrijven. Rond de Veluwe staat een rode muur.

 

Waar kies je voor in de politiek? Waar sta je voor? Willen we gemeente politiek, waarin bedrijven die zich niet houden aan krachtens het bestemmingsplan toegestane activiteiten, gedoogd worden en bedrijven die activiteiten willen ontplooien die toegestaan zijn, worden geweerd, willen we mensen die een kakatoe op hun huis willen bouwen en die daartoe een procedure volgen, weigeren en vervolgens een complete woonwijk aan de andere kant van de straat op basis van diezelfde procedure aanleggen?

 

GroenLinks moet zich bezinnen op haar wortels lijkt een voor de hand liggende slogan. Het anarchisme van de PSP, die, God beter het, een blote vrouw, op een verkiezingsposter zette, het kritische reveil van gelovigen van de PPR en het communisme van de CPN? Hoe bak je daar brood van?

 

Het antwoord zult u helaas niet in deze column vinden. Wel moet GroenLinks in een tijd die verWilder(s)d aan de bak met een duidelijke boodschap die past bij haar imago:

 

Groen(en)links

 

Pieter Groenewoud